با سلام و خسته نباشید خدمت دوستان و دنبال کنندگان سایت کینگ موتور
امروز قصد این رو داریم که برای علاقه مندان به موتور ،فرق موتورهای کراس و اندرو رو توضیح بدیم…..و بگیم که سبک موتور اندرو چی هست…
در نگاه اول به این دو کلاس موتور شاید تحت تاثیر قد و قامت موتور نسبت به موتورهای خیابانی و جذابیت آن شوید و کمتر به جزئیات توجه کنید،در حالی که این دو کلاس موتور فرق های بسیار زیادی باهم دارند که میتوانیم برای بررسی دقیق تر به سه قسمت تقسیم کنیم.
۱.کارایی و نوع استفاده
۲.ویژگی های ظاهری
۳.ویژگی های فنی و موتوری
مورد اول کارایی
موتورهای کراس برای جامپ یا پرش از موانع طبیعی و دست ساز طراحی شده است ولی موتورهای اندرو برای طبیعت گردی یا افرود طراحی شده است..
مورد دوم ظاهری
موتورهای اندرو دارای چراغ جلو و عقب و راهنما هستن ولی کراس خیر و فقط در قسمت جلو یه تابلو به اسم تابلو کراسی دارن که معمولا روشون یک عدد با برچسب چسبانده میشه،و اصلا نیازی به چراغ ندارن چون در داخل پیست معمولا در روز تمرین میشه و در هنگام شب هم معمولا پیست ها پرژکتور دارن
کمک های موتور اندرو نرم هستن نسبت به موتور کراس ،چون در اندرو نیاز هست پستی بلندی های زمین توسط کمک دفع بشه ولی در کراس کمک ها سفت تر و محکم تر هستن بدلیل اینکه در هنگام جامپ بعد از فرود باید وزن موتور و رایدر رو تحمل کنه.
باک موتورهای اندرو نسبت به کراس پرحجم تر هست چون مسیرهای دور در طبیعت میرن که دسترسی به پمپ بنزین نیست..ولی در کراس چون در پیست تمرین میکنن و راه دور نمیرن همیشه میتونن کنار پیست ظرف بنزین داشته باشند..مورد دیگه اینکه تا جایی که امکان داره وزن این موتورها باید سبک باشه و بتونن براحتی هنگام پرش از زمین فاصله بگیرن پس باک کم حجم تر میتونه برای این مورد تاثیر گذار باشه..
مورد بعدی استارت هست که هم میشه در گزینه بحث ظاهری موتور بررسی کرد هم در قسمت موتوری
در موتورهای اندرو بخاطر شرایط مسیر پیش میاد که شما پای سمت هندل رو نیاز دارید برای ستون کردن و حفظ تعادل موتور که در این هنگام برای روشن کردن از استارت استفاده میشه ولی در موتورهای کراس البته( موتورهای مدل پایین )شما استارت ندارید چون در پیست اثری از سختی مسیر های اندرویی نیست و شما یک پا رو ستون میکنید برای حفظ تعادل موتور و پای مخالف هندل میزنید..البته یکی از دلایل دیگه حذف استارت پایین آوردن وزن موتور هست چون موتور الکتریکی استارت سنگین هست و نیاز به باتری هم دارد که در مجموع میتونه وزن قابل توجهی داشته باشه.
مورد بعدی جک هست…
در پیست های موتور کراس محل هایی تعبیه شده برای قرار دادن موتور یا تکیه دادن ولی در اندرو و طبیعت گردی خبری از این جایگاهها نیست و با انواع پستی بلندی ها در مسیر رو به رو هستی….البته موضوع اصلی در نداشتن جک موتور کراس این هست که با توجه به کارایی موتور و جامپ های بلند در هنگام فرود صد در صد احتمال خطر و باز شدن رو داره
مورد بعد نداشتن فن در موتور کراس هست چون رادیاتور توسط هوای مداومی که در حین تمرین و برخورد با رادیات هست خنک میشه ولی در موتور اندرو با توجه با مسیرها شما امکان این رو ندارید به اون سرعت برسید که باد یا هوا رادیاتور موتور رو خنک کنه و اصلا ممکن هست در چند متر برای طی کردن مسیر پر چالش فشار زیادی به موتور بیارید برای همین برای موتورهای اندرو فن طراحی شده که گاهی دیده میشه یه فن جداگانه هم نصب میکنن…
نکته دیگه در بحث فن و استارت این هست که انرژی مورد نیاز این دو قطعه توسط باتری تامین میشه که موتورهای کراس البته در مدل های پایین ما باطری نداریم و سیستم شارژری هم روی سیم کشی آنها برای شارژ باتری در نظر گرفته نشده…
مورد بعدی در مورد شاسی موتور هست که با توضیحات قبل در رابطه با کمک موتور یکی هست…موتور کراس دارای شاسی ضخیم تر و محکمتری هست تا در هنگام فرود های بعد جامپ شاسی تحمل وزن موتور و رایدر را داشته باشه و اصلی ترین مورد اینکه موتورهای اندرو قابلیت پلاک شدن رو دارند ولی موتورهای کراس بخاطر صدای زیاد و نداشتن استاندارد های چراغ جلو عقب راهنما بوق فقط دارای سند با کاربری ورزشی هستن و قابلیت پلاک شدن ندارند
و سومین گزینه و آخرین مبحث بحث فرق های موتوری یا انجینی هست…
بخاطر نوع استفاده گیربکس موتورهای کراس بسیار قدرتی هستن برای اینکه پس از فرود از جامپ باید نهایت سرعت و شتاب گیری رو انجام بدن برای آماده شدن برای پرش از سکو یا مانع بعدی…..میگن موتورهای وحشی هستن و به اصطلاح دوستان موتور سر گاز ندارند….
که همین مورد یکی از اصلی ترین فرق های این دوتا کلاس موتور هست…که اگر شما موتور اندرو رو داخل پیست بیارید نمیتونه دور آنچنانی در فاصله بین دو سکو بگیره و به ارتفاع پرش مورد نظر برسه…البته نه وزن مناسبی برای این کار داره….نه کمک و شاسی محکم و قابل اطمینای برای این کار…
و موتور اندرو مثل یه هندا ۱۲۵ گاز خور اولیه داره که در مسیرهایی از لبه های دارای ارتفاع یا با خاک خراب یا سنگ های مرطوب و لیز شما نیاز دارید به آرامی و بدون هرز گردی چرخ عقب مسیر رو طی کنید که موتور کراس این سر گاز و آرامی موتور رو نداره که هم فشار به رایدر میاد هم به خود موتور هم به مسیر آسیب میزنن و برای موتورهای بعدی مسیر رو دشوار میکنن
و در آخر اینکه در ایران هیچ استانداردی وجود نداره و به خاطر گرونی موتور لوازم یا نبودش ،کم بود امکانات از قبیل خدمات پیست لوازم و…. و…..موتورهای اندرو رو ببینیم که در پیست کراس تمرین میکنن و در مقابل شاهد کلی موتورهای کراس در مسیر های آفرودی باشیم…
امیدوارم این مطالب برای شما جالب بوده باشه و اطلاعات شمارو بالا برده باشه.
