واسه دوستانی که علاقه به کراس
دارن یا حتی میخوانبا تریل پرش رو یاد بگیرن و تازه کارن
تاحالا شده بخواید با موتور تون از رو یه تپه کوچیک بپرید
و کیف کنید …. اما موتور نپریده و ضایع شدید؟
میخواین دلیلشو بدونید؟ پس مطالب پایین رو با دقت
بخونید
دوستان تازه وارد … باید بگم که عمل پریدن با موتور
حالا چه کراس چه تریل ، یه پروسه هستش . شما
باید یه سری اعمال و حرکات رو بدونید و در زمان درست
انجام بدید تا بتونید بپرید از رو یه مانع . واسه پرش
صرفا یه سطح شیب دار لازم نیست . منظورم
اینه که چیزای دیگه هم لازمه . شاید شده بارها
گاز موتور رو گرفتید یه مسافتی رو اومدید اما وقتی
به مانع رسیدید موتور فقط از روش رد شده بدون اینکه
از زمین کنده شه . باید بدونید که اگه هی این کارو تکرار
کنید هیچ فایده ای نداره. هرگز نمیتونی بپرید . تازه
ممکنه زمین بخوریدو …
بهترین روش واسه یاد گیری مقدماتی پرش با موتور
اینه که یه مربی داشته باشی . یه کسی که حداقل این کاره
باشه . بعد برید باهاش تو یه پیست . اول با مانه ها و شیب های
کوتاه شروع کنید . لازم نیست همون اول یه شیب دوقلو رو
امتحان کنید . اول از شیب های کم شروع کنید .
اول در فاصله ای از شیب وایسید بعد حرکت کنید . واسه شروع
خیلی اروم با دنده دو فقط و فقط از شیب بالا بریدو پایین
بیایید . اصلا سعی نکنید بپرید . این فقط واسه اینه که با شیب
اشنا شید . چندین بار تمام پیست رو طی کنید بدون پرش .
فقط روی شیب ها حرکت کنید.
تمرین بعدی . طرز ایستادن صحیح روی موتوره .
دوستان هرگز یه پرش خوب و صحیح ندارید مگه اینکه روی
موتور درست بایستید . هنگام پرش حتما باید ایستاده باشید.
پرش در حالی که روی موتور نشسته باشید اشتباهه . هر کس
هم میگه اشتباه میکنه . روی موتور باید ایستاد .
طرز ایستادن صحیح رو از مربیتون یاد بگیرید .
نیم خیز شید کمی باسن خود رو به عقب بدید . با ۲ تا زانو هاتون
باک موتور رو محکم نگه دارید . این خیلی مهمه ک زانو هاتون
در حال ایستادن به باک و بدنه موتور چسبیده باشه و جدا نشه
این کار تعادل شما رو افزایش میده.
به این عکس دقت کنید ببینید چطور زانو هاشو به باک چسبونده
با ۲ انگشت کلاج رو کنترل کنید . با ۴ انگشت اشتباهه . فقط با ۲
انگشت کلاج و بگیرید و ول کنید . در حالی که روی موتور ایستاده
و زانوهارو به باک چسبوندید سعی کنید روی پیست حرکت کنید
باز هم شیب ها رو فقط رد کنید .
حالا میخایم یه پرش کوچیک داشته باشیم. با دنده ۲ حرکت کنید
روی موتور ایستاده و زانو هارو به بدنه چسبانده . وقتی به دامنه
یعنی ابتدای شیب رسیدید گاز موتور رو تا دو سوم افزایش بدید.
فقط تا ۲/۳ . لطفا تا اخر گاز رو نگیرید چون موتور بر میگرده .
با همون گاز از شیب بالا برید . وقتی به نوک شیب رسیدید
یه لحظه با ارنج ها و زانو های خود به موتور کمک کوچکی
کنید تا از زمین جدا شه . یه حالت فنری به خور بگیرید.
یعنی واسه یک لحظه نیم خیز شید و بلند شید . به موتور
کمک کنید از زمین جدا شه. لازم نیست زیاد زور بزنید . فقط کمی
کمک کنید. خون سردی خودتونو کاملا حفظ کنید مطمعن باشید
اتفاقی نمیوفته . میبینید که موتور از زمین جدا میشه و حدود ۱ متر
میپرید و روی زمین فرود میاید .
وقتی پریدید به کلاج یا گاز یا ترمز کاری نداشته باشید .
بهترین نحوه فرود اینه که چرخ عقب شما اول روی زمین بشینه
و بلافاصله چرخ جلو . نباید سر موتور در حال پرش خیلی بالا باشه
چون اگه فقط با چرخ عقب فرود بیایید هم به موتور اسیب میرسه
هم احتمال زمین خوردن زیاده.
بد ترین حال فرود اینه که اول چرخ جلو فرود بیاد بعد چرخ عقب.
این اتفاق وقتی میوفته که روی موتور صحیح قرار نگرفته باشید
این اتفاق در اوایل زیاد میفته. اما اگه بیش از حد
سر موتور رو به پایین باشه خطر ناکه و احتمال زمین خوردن
زیاده . در این حالت که به اصتلاح کله کردن میگن . اسیب زیادی
به فرد میرسه . چون به جلو پرت میشه بعد هم موتور میوفته روش
احتمال شکستن فک و گردن خیلی زیاده . نکته اساسی اینه
که
هرگز هرگز هرگز حتی واسه ۱ دقیقه بدون لباس و کلاه وارد
پیست نشید
اینکه موتور شما به طور صحیح فرود بیاد فقط با تمرین زیاد به دست
میاد . وقتی واسه چند لحظه توی هموا هستید و در حال پرش هستید
میتونید با عقب و جلو بردن بدن و باسنتون و همچنین کشیدن فرمان
به عقب و جلو ، موتور رو جوری تنظیم کنید که درست فرود بیایید
. اما همین هم که چقدر خودتون رو به جلو یا عقب بدید تمرین
لازم داره. عکس ایستادن صحیح روی موتور رو میبینید.
تو یه پیست تکنیک های بسیار زیادی لازم دارید
این فقط یکنیک اولیه واسه یه پرش کوتاه و ساده بود.
کم کم با تمرین زیاد متوجه میشید که شیب ها و موانع مختلف
پیست هر کدوم فرق داره . سر بعضی از شیب ها باید گاز
بیشتری داد . سر بعضی باید گاز رو کم کرد. سر بعضی باید
کمی کلاج رو گرفت . تمام اینها با تمرین زیر نظر مربی به دست
میاد .
بعد از یاد گرفتن پرش های ساده . کم کم باید سرعت رو زیاد
کرد . باید یاد گرفت چه جوری با سرعت بیشتر تو پیست حرکت کرد
یاد گرفت چه جوری توی برم ها حرکت کرد ( قسمت های دوار
پیست که شیب داره و موتور توش دور میخوره ) کم کم یاد میگیرید
چه جوری هشتی بزنید . یعنی با استفاده از ترمز مسیر موتور رو تو کسری از ثانیه ۱۸۰ درجه عوض کنید . یاد بگیرید چه جوری از پاهاتون به عنوان
وزنه تعادل استفاده کنید . و خیلی چیزای دیگه که فقط با تمرین به دست میاد.
اگر مشتاق این ورزش پر هیجان هستید اگر دوست دارین واسه چند
ساعتی ادرنالین خونتون بره بالا . . . از همین فردا شروع کنیددر پایان چند تا تکنیک برای پرش میزام براتون.
تکنیک پرش با حالت نشسته (Seat Bouncing)
تکنیک مورد بحث زمانی کاربرد دارد که تپه پرش دارای ارتفاع کمی است وشما به فاصله فرود بیشتروارتفاع اوج زیاد نیازمندید ویا وقت کافی برای ایستادن بر روی رکاب ندارید.
در حالتی که شما بر روی موتور نشسته اید،وزن بدن بر روی موتور وارد شده ودر نتیجه کمک های عقب فشرده می شوند که پس از بازگشت کمک ها به حالت اول (پس از جدا شدن از تپه پرش) اوج بلندی خواهید داشت.در صورتی که درچنین مواقعی ایستاده باشید،بخشی از نیرو بر پاها وارد می شود ودر اثر واکنش زانو ها به این نیرو ،موتور با ارتفاع کم از تپه عبور می کند.
در هنگام استفاده از این تکنیک،کنترل کلاج وسرعت بسیار با اهمیت است وبازگشت به حالت اولیه در زمان مناسب وادامه مسیر نیز نقش موثری خواهد داشت.
توجه کنید که شما باید تمام نیروی موتور را به چرخ عقب انتقال دهید واین باید همزمان با فشرده شدن کمک های عقب صورت گیرد.
از این تکنیک پیشرفته می توان در مدت زمان کوتاه و در حال شتاب گرفتن استفاده کرد. مسیر روبرو شما نیز باید از هر گونه مانع خالی باشد.
اجرای این تکنیک نیاز به تجربه کافی، موتور مناسب وتجهیزات ایمنی می باشد.
تکنیک های اصلی پرش
برای اجری تکنیک های اصلی پرش، بدن شما باید در راستای مرکز موتور ایستاده باشد (بدون انحراف به چپ یا راست). به محض جدا شدن چرخ عقب از سکوی پرش،شما باید بدن خود را به سمت عقب منحرف کرده و به طبع آن فرمان موتور را نیز به سمت خود می کشید. هر چه سکوی پرش شیب کمتری داشته باشد ویا با سرعت بیشتری از آن عبور کنید قطعا تمایل دادن بدن به عقب و کنترل ارتفاع چرخ عقب دشوارتر خواهد بود و شما باید تکنیک ها را سریع تر اجرا کنید.
در نتیجه می توان پی برد که حرکت بدن قبل و حین پرش بسیار مهم است.حال ببینم که کنترل گاز (سرعت) جگونه پرش را کنترل می کند.هر چه شما گاز بیشتری در حین بالا رفتن از سکو می دهید، چرخ جلو ارتفاع بیشتری می گیرد.پس هر جه بیشتر گاز دهید کمتر مجبور می شوید که وضعیت بدن خود را به عقب منحرف کنید. ویالعکس هر چه با سرعت کمتر(گاز کمتر) از سکو جدا شوید، حرکت بدن شما تاثیر بیشتری به نحوه پرش خواهد گذاشت.
مشگلی که اکثر موتور سواران به هنگام پرش با آن مواجه هستند، ارتفاع خیلی کم یا خیلی زیاد چرخ جلوی موتور است.حال پی برده اید که اگر چرخ جلو ارتفاع کمی از زمین داشته باشد، یا سرعت کافی نداشته اید ویا بدن خود را به عقب نکشانده اید و اگر جرخ جلوی موتور ارتفاع زیادی داشت ، سرعت زیادی داشته اید ویا بدن خود را بیش از حد منحرف کرده اید.توجه شود که با تکرار و تمرین زیاد وکسب تجربه می توانید این دو عامل را کنترل کنید.
” فرود بیش از حد بر روی چرخ جلو و عبور از سکوی فرود از بدترین راه های سقوط است ” موفق باشید.
اجرای این تکنیک نیاز به تجربه کافی، موتور مناسب وتجهیزات ایمنی می باشد.
